ای نام سرفراز
بر لوح افتخار عشق می درخشد نام نام آورانت و تو همچنان
سرافراز، بر بلندترین قله ها ایستاده ای.
بر بلندترین قله های آزادی ایستاده ای.
آنچه را که تو امروز به دست آورده ای، از سالیان
پیش، سهم تو بوده است. هشت سال در برابر تندباد متلاطم
تهاجم، سینه سپر کرده ای و در مقابل توفان نابسامانی، لحظه ای جا خالی نکرده ای.
هشت سال در برابر هجوم تگرک، چتری از دستان عشق
به میهن بر سرت گرفتی و در زیر باران گلوله، ثانیه ای پای پس نکشیدی.
هشت سال فقط از حریم آسمانی ات دفاع کردی.
هشت سال دفاع کردی.
چه سال هایی که هر لحظه اش برابر با عبادت زمین در زمان بود
برایت و دقیقه دقیقه اش، عذابی بود ابدی برای آنان که به تو تاختند
آنان که در خیال خام خود، غصب زمین سبز تو
حتی از جرعه ای آب نوشیدن آسان تر بود؛
اما هرگز گمان نکرده بودند که این آب در کامشان زهری
خواهد شد آتشناک.می پنداشتند می توانند مرزهای تو را
از حدود تو به محدوده خویش بکشند؛
بی آن که تو در برابرشان سینه سپر کنی و قطع کنی دست
متجاوزشان را؛ اما هرگز گمان نکرده بودند که فرزندان تو
هنوز هم زنده اند و کوتاه می کنند دست هر بیگانه حریص را؛
رستم ها و کاوه ها هنوز ایستاده اند؛ چون کره استوار، تا دفاع
کنند از صلابت ایرانی ات.
همچنان که هشت سال با سپر جان از تو دفاع کردیم تا ابد نیز در
برابر چشم های زیاده خواه شیاطین، از تو دفاع خواهیم کرد وطن!
تا نامت همیشه سرافراز باشد.
ای نام سرفراز سرافراز نام تو
ایران من همیشه بمانی تو ماندگار
امیر اکبر زاده
